The Strawberry and the Rambutan

Mga becky mae, di to alamat ha! Nakita ko lang tong luma kong post...

Ang rambutan nananatiling nakabitin sa alanganin. hay! just wanna share the kemerlu of why i compare myself to this fruitembang...

I've read somewhere that gelays are like apples on trees. Yung mga panalong panalo at best ones e nasa top of the tree. yung mga boy-china wit nila bet mag-reach for the good ones. kasi daw they are nashoshokot na jumogsak and mapilayan ever. bagkus (wtf?!), mega pulotboys na lang cla ng mga mansanas na jumogsak sa ground... di ganung kaganda pero madaling makuha.

So yung mga apples na nasa tuktok ng ikapitong sanga, nagse-self pity na ang mga bakla. naisip nila, something's wrong with them. pero ang trulili as in ispluk itu ni Jojo Acuin, super amazing extravagant at bonggacious cla. kelangan lang magwaiting for tonight sila sa tamang lulurki na para sa kanila, the one who's brave enough to climb all the way to the top of the tree.

Eto na problema... ang lola mo...indi mansanas! RAMBUTAN ang hitad... kaya pag me umaakyat sa puno ng mansanas, hindi sha pinipitas! nagtataka lang ang mga hombre kung bakit me rambutan sa puno ng mansanas. kaya ayun! up to now, ang ganda ko nananatili sa puno... hindi pinipitas, wala man lang nagtatangka.

Yung mga umaakyat, gus2 lang para ma-experience ang buhay Tarzan. Gus2 lang nilang makita kung totoo bang may himala, pero "Walang Himala! Ang himala ay nasa puso ng tao... ang himala ay nasa puso nating lahat." At shempre, dahil ang kapatid ko ay hindi baboy! Rambutan sha! Rambutan!!!

Sana strawberry na lang ako...o kaya tomato para me lycopene! Iwas kanser..

I'm so confused. I know I conditioned myself to feel this way. its my fault i let myself feel more than what's right. Ang dami na nila dito sa blog ko eh. Me Pa, me Daddy, me Tatay, me Baby... lahat sila mga apple-pickers na nangolekta ng apple sa puno ko, pero ako mismong nakabitin sa sanga eh nanatiling nakabitin...

Ayun ang rambutan hinimas lang ng apple-picker kala pipitasin na sha. hindi rin pala. kc puno na pala basket nya. hay! sana talaga strawberry na lang ako. para isang yuko lng pwede na ko mapitas. nasa baguio pa ko... hay! kundi man ako magiging strawberry, sana na lang... MAHILIG SHA SA RAMBUTAN! ahihihi...

Oi in faraway fairview, dati ko pang post toh. Two years ago pa, sa multiply. Pero waing nagbago sa lifesung ni akelya. Nakabumburumbei pa rin akechi. Naka-hanging by a moment pa rin ang baklang maton sa puno ng iskwater. Pero kahit wichikels nila aketchi pitasin, enjoy naman ako sa paghimas nila eh... so keri na yun.

Choosy pa ba ko? Bakla na, choosy pa? Pero sabi nga ni Ateng Wanda (paging ate Wanda!!! Nasan ka na ber?! nakulong ka ba sa time space warp mo bakla?!) yun nga, sabi ni ateng Wanda, hindi ako mag-iinarte, kasi alam ko, kasi tanggap ko. pero hindi ko rin maipapangako sa sarili ko o kahit kaninuman, na hindi ako masasaktan...