Finally

Me nag-text sa kin kanina. "Gabi! Pantal! Higad! Hadhad!"

Nagreply naman ako. "Oo na! Makati na ko! Ikaw na! Ikaw na hindi malande!"

Nareply sha uli. "Me pinadala kong trosyd at canesten cream. Ipahid mo sa pechay mo."

Mega banat naman ako. "Anong magagawa ko kung gusto nila ko?! Tao lang ako, I have needs."

Humirit sha uli. "Para kang maruming damit na iniwan sa sofa! Gamit na gamit ka lang."

Gaganti pa sana ko, pero natameme ako sa huli nyang text. "Bakla... may asawa na yan."

Pak! Boom! Ping!


I feel like I owe you an explanation.

Oo... Marupok ako.

Matapos akong magka-dengue at maglipat pabalik ng Iskwater, I've been living under Totong's roof. Of course, tenant naman akeiwa at hindi nya ako ibinahay.

Gento kasi yun. Nung lumabas akeiwa sa medical, nag-decide ang lahat para sa kin na wag nang bumalik ng Malibay at bumalik na sa Iskwater. Kasi daw baka ikamatay ko ang sobrang katahimikan sa House of Sonya.

Lumabas ako ng hospital ng Monday. Mega hanap pa sila ng hauslaloo na pwede kong upahan for two months. Two months lang, kasi before mag-Pasko kasi ang goal nila na maipatayo yung isang mansyon ditey sa iskwater, at may I reserve na daw aketch agad ng isang square meter.

Waley. Wichiririt kami nakahanap ng haus na pwede kong tirahan at pwede akong tirahin ahihi... Kundi majontot, majipis o madilim na parang kuta ng adik, maharlika naman na may limang kwarto ang nakita nila. Eh home alone naman ang eksena ko so di bagay ang malapalasyong espasyo.

Ang ending, dun ako sa kwarto ng ate ni Totong bumorlogs sa 4th floor ng tore. At kinabukasan, hinakot nila lahat ng gamit sa kwartong yun, inakyat sa 5th floor. Blagag! Instant tenant ang bakla. Kasi gamit ang trak ni Pa, hinakot din nila lahat ng gamit ko sa Malibay. Gabi ng Martes, nakaayos na lahat ng gamit ko at hausmate ko na si Payat.

It's been more than a week now. Madalas eh nasa kwarto lang ako, or nakikikain kila Pa. Madalas din eh kakulitan ko yung mga pamangkin nya or may mga bisita akong canton boys na na-miss ata ang aking presensya.

Araw-araw eh iba ibang halamang gubat ang hina-harvest ko. May oregano, may sambong, may bayabas, may chichirika. Iba't ibang gulay ang hinahalabos ko gabi gabi. May patola, may upo, may talong, may okra, may pipino, may saba.

Kagabi nakahalata na ata si Totong na andami kong dalaw, ni-lock ang gate. Pag bababa ako, sasamahan nya ko. Pag aakyat ako, itetext ko sha at bababa sha para sunduin ako. Kaloka! Ang sweet, pero kaloka!

Since tumatakbong kagawad ang lolo mo, gabi gabi eh nasa inuman, kung sino sinong nilalang ang tinatagayan at chini chika nia para makilala sha ng Barangay Bagumbuhay at maiboto ng madla. Gabi gabi rin eh me bonding kami sa hagdan ng tore, nagrerepaso ng mga pinuntahan nya, ng mga kinamayan nya, ng mga kalaban nya sa politika at ng mga kaalyansa nya sa tiket. Naks! Politicians!

Dito rin muna sha nakatira sa tore kasi nga nangangampanya. Kaya kami ang magkasiping sa gabi, walang magawa ang aswang kundi ang katukin ako gabi-gabi para malaman kung dito ba natutulog ang asawa nya. Di pa naman kami nahuhuli.

Akalain mo yun, 12 yrs ago eh si Bibiana at ang nanay ni Pa ang tumakbong kagawad. Parehong loss! Hihihi. Ngayun eh supporting na lang akeiwa sa kandidatura ni Payat.

Nang malaman ng mga anaconda sa paligid ko ang eksena namin ngayun, may litanya ang mga bakla.

Galema: Home wrecker!
Medusa: Bitch!
Valentina: Whore!
Galema: Slut!
Medusa: Desperate gay guy from hell!
Valentina: Fucking cunt!
BM: OA nyo ha! Ano lang ako... Mistress to a politician!

Ayun si Payat, kakaakyat lang. Tuwing uuwi sha eh dito muna sha tatambay, kwentuhan kami sa hagdan, kain ng kung anu-ano lang, bonding, landian. Making our bond grow stronger than ever. Pero tonight, umakyat sha na pikon at asar talo.

Gusto nya kasi i-single vote ko sha. Eh nangako ako ke Magic na iboboto ko rin ang nanay nya. Tumatakbo rin kasing kagawad si Ate Minda hahaha! Ayun walk out ang drama ng Payat. Magsama daw kami ni Magic na according to him eh "pokpok".

Sige na nga! Mamaya mangangako ako kay Payat na sa eleksyon, sya lang ang iboboto ko. At tutulungan ko shang ipagpatuloy ang magandang nasimulan... tungo sa pagbabago! Hay! Politics!

Marupok nga talaga ako. Umalis na ko sa Iskwater, heto't bumalik na agad ako. At isang linggo pa lang ako, si Totong na agad ang kinalantare ko. Oo sabi ko dati di na ko magba-blog tungkol kay Totong. Bakit ba?! Bakla ako, pwede kong magbago ng isip! Wala akong paninindigan!

Moving on and letting go? I tried. I honestly did. Ewan ko ba, para kong barko na larga ng larga kung saan saan. At the end of the day, babalik at babalik din ako sa pier.

Kung hanggang kelan, ewan ko pa. Pag handa na shang mag-move on, makakamove on na rin ako. Basta sa ngayon, si Totong ang daungan ko.

The Playbook --- Baklang Maton Edition

Sa mga fans jan ng How I Met Your Mother... Shempre kilala nyo si Barney Stinson ayt?! At kung nanonood nga kau nitey, malamang eh knowsline nyo rin ang kanyang famous na "Playbook" kung saan nakalista ang lahat ng eksena at drama nya para makabingwit ng mga babaylan...

Bilang beki, marami-rami na rin akong gimik na nagawa makapanlalaki lang. At para ma-inspire naman akong lumandi muli, naisipan ketch na ilista ala-playbook ang aking mga hirit...


The Lost in the City

Eto ata yung pinaka-spontaneous na gimik ko. Ilang beses na kong naligaw kahit ilang taon na kong nakatira sa Iskwater. Me eksenang magtatanong sa mga tambay at manghihingi ng directions. Me eksenang nagtatanong ng bahay ni Aling Gento at Mang Genyan. Basta naliligaw dapat.

Nung minsan eh hinatid pa ko hanggang sa tapat ng bahay namin sa Pasig. Pinainom ko na rin sha ng tsaa. Pinainom naman nya ko ng yakult with live lacto basili. Nung nag-jong kong akeiwa eh lagi kong props ang mapa at address ng hotel. Nung nasa Pineda pa ko nakatira eh mega sama pa sa kin yung isang tambay kasi baka raw bastusin ako ng mga nag-iinuman. At nung minsan na nasa Batangas ako eh naligaw ako kung pano pumunta sa indianan. Winner!


The Molested Istokwa

Kung meron mang pinaka-outrageous sa mga eksena ko, eto na siguro yun. Nabanggit ko na toh dati eh. Nung 2nd year kasi akeiwa sa college, as in Simba at Mufasa ang drama ng hairlilet ko. Blonde kung blonde ning! Buong ulo ko nun, dilaw. Naloka nga si Bibiana at lalo na si Dominga. Pati sa iskul lurki ang dakila kong propesora. Kasi ba naman, akeiwa ang gaganap na "Crisostomo Ibarra" sa Noli play namenchi. Me Ibarra bang dilaw ang buhok?! Muntik na kong jumogsak...

Tapos one night, kalandian ko lang talaga. Mega shombay akeiwa sa Cubao the Callboy Capital of the World. At me nakilala akeiwang jisang --hanufah?! -- eh di sholbam! Kwentuhan galore kami ni Kuya. Cute si Sholbam impernes. Pero dahil nga kolehiyala pa lang ang beki, um-um pa at murayta lang ang baon. In short, majiraffee pa aketch sa dagang majiraffe. Eh elya-elya na ko ke kuya wichiririt naman akong pambayad. Kaya dinaan ko na lang sa kwentong bayan-chi.

Sabi ko ke Kuya Sholbam, istokwa babe akeiwa. Three days na ketch sa Cubao at natutulog lang sa mga gilid-gilid. Gutter beauty ang drama ketch! Ay not so fetch! At parlorista ang mudra kez kaya ako blonde. Kuda ko pa ke kuya, nire-reyp akeiwa ng pinsan ketch sa hauslaloo kaya ako lumayas.

Tanong si Sholbam, anong ginagawa sa kin ni pinsan. Mega habi naman si bakla ng buhangin. Ginagapang ako ni pinsan, pinapasubo ng lakatan, pinapasakan ng talong sa pechay, at pinagsasamantalahan. Sabay segway ako ng "Minsan kasi, parang nagugustuhan ko na rin." Parang kumislap ang mga mata ng sholbam, "Sige reregaluhan kita ngayun. Minsan lang ako manlibre." sabay halik na parang wala ng bukas.

Nag-motmot kami ng lolo mo. Tumbling pa kamo kasi sha ang nagbayad. Wala kaya akong budget. Sa tulong ng aking blonde hairstyle at magic kamison... instant papremyo. Pak!


The Talent Manager cum Recruiter

Pag college ka talaga, dapat madiskarte ka. Dapat marunong kang kumembot ng libre... Kasi shempre sa liit ng baon, at sa laki ng landi, ning kulang na kulang ang kaban ng cash. Kaya si bakla, dalagita pa lang eh maparaan na.

Mahilig akong tumambay nun sa Quantum sa 3rd floor ng SM Manila. Me mga videoke, me mga arcade games, at shempre me dance revo. Dun ko nakilala si Mr. Dance Dynamite.

Ilang linggo ko ring napanood si Kuya Dancer sa Dance Revo kembot ng Quantum at ilang linggo ko rin shang inasam-asam. Ala stalker na nga ata ang dating ko dun kakanood sa lolo mo. Kasi bihira yung ganun, gwapo na eh me talent pa!

Nung di na ko nakatiis at talagang libog na libog., este crush na crush ko na sha, eh in-approach ko na ang grupo nya. Pakilala, kwentuhan, hingi ng number, bola bola na super galing nya sumayaw...

"Anak ako ng talent manager."

Boom! Manganak ka ngayon ng nanay na talent manager. Bakla ka, makalandi ka lang eh kung anik anik na buhangin ang tinitirintas mo. Hala, ibahin mo ang karir ni Bibiana na ang tanging pangarap eh maging politicians. Gawin mong Wyngard Tracy at Boy Abunda si Bibiana.

Mga ilang araw ko rin shang niligaw-ligawan para maging "talent" sha ng Mommy ko. Exactly one week after ko sha kumbinsihin na mag-sign up sa "agency" ni Mudra, napapayag ko rin shang sumama sa bahay. Nagtataka man sha na lola ko ang kasama ko, since friends na rin naman kami eh sleepover ang drama nya that night.

Let's just say... nag-dance revo ng bonggang bongga ang tonsils at esophagus ko dat night. At namuhi na sha sa kin afterwards, nung nalaman nyang charot lang ang lahat. Sayang, sana pala sinabi ko me mga training at workshop muna kami para mahasa pa sha at maging mas magaling. Baka mas maraming dance revo rin ang naganap sa pagitan namin. Oh, well... Kahit bitin, finger lickin good pa rin!


The Interviewer aka Shunga Manipulator

Itong scam na to eh di ko pa actually nagawa. Pero ang kawawang biktima eh ang aking iniirog na mejo shunga. Gento ang modus operanding itech.

Kunwari eh mega writer ka ng isang newspaper. Pwedeng tabloid, pwedeng broadsheet kung mukha kang shala, at kung estudyante pa lang kayo eh pwedeng school paper. Tapos mega ask ka dun sa prospect mo na kunwari eh interview ek-ek at sha ang iyong iinterbyuhin, kung ok lang sa kanya na isama mo sha sa article mo.

Shempre pag pumayag, pakainin mo habang iniinterview kuno. Me props ka dapat na mga notes, guide questions, kahit ala-slumbook lang na mga questions para makilala mo si prospect at may maisulat ka kuno.

Ewan ko kung eepek to ngayon ha. Pero ang next step eh yayain mong manood ng ST film si prospect. Kung mejo shunga nga ito eh sasama yan. At pag elyang elya na sha sa ST film na pinanood nyo, gora na sa suking motmot.

Yung iniirog ko dat tym, sabi ko na kasing wag sumama eh. Si shunga, me kayabangan ding taglay, akala ata eh sikat sa buong campus. Feeling congressman na lahat kinakamayan. Ayun, nauto lang ng interview ek-ek kumagat na. Sabi pa sa kin bago sila lumarga "Wag kang mag-alala babalik naman ako agad. Interview lang to saglit lang."

Kinabukasan ko na sha nakita at todo remorse si gago. Kumain daw muna sila sa Jollibee (how cheap!) at isinama daw shang manood ng Sutla ni Priscilla Almeda. Kaloka! At sa isang not so fetch na apartelle sha dinala na 120 lang ang short time.

Ngali-ngaling sapakin ko yung hayup na bading eh. Ang iniingat ingatan kong nilalang, dinaan sa Sutla at saka pinapak! Hayuf! Shunga naman kasi talaga nagahasa tuloy ng pangit na bakla. Ang bitter ko lang -- 9 years ago pa nangyari to.



Anu nga ba formula para makapagpastol ng tupa? Anu nga bang hagod ang effective para magatasan ang mga baka? Ibat ibang paraan. Me rampa moment, me inuman, me vetsinan, me ganda lang, me career, fame and fortune na pang-uto, me dinadaan sa bango na kasinghot singhot, me naglulubid ng buhangin, me nangunguha ng sinigwelas at indian mango, at meron din namang diretsahan: tara sa kwarto at tayu nang magtikiman.

Ditey sa iskwater, basta may tatlong rule na dapat sundin.

1. Wag kang magpapahuli.
2. Pag nahuli ka, wag kang aamin.
3. At pag umamin ka, wag kang mandadamay.


Aru! Sino bang nagbukas ng banga? Nakawala na naman tuloy ako.

Eksena sa Medical

Habang tinuturukan ako sa braso, biglang nag-tenenenen ang utak ko two years ago... sa isang windang experience ko sa ospital ng Pasig.

Nung bumukod ako ng hauslaloo at naging bachelorette, ang una kong balaysung ay doonchi sa Bagong River, Pasigelya.

Una kong hausmate sina Karen at Kristala. Magbowa na orbitz. Kindness yang c Tala, lagi akong pinaglalaba ng mga panty hihihi... Tapos naging hausmate kez naman sina Bebang at Manay. C Bang, nabanggit ko na before, eh tropapitz ko ng college.

Wala naman kaming hiya-hiya sa jisa't jisa. Pero wit ko alam why nung isang fateful night of December eh nahiya akong mang-istorbo. Ang bakla, hinihika na ng bonggang bongga pero waley na akong gamot. Kasagsagan ng bagyo, labas akeiwa sa hauslaloo at humiram ng umbrella-ella-ella kay Armida na suking tindahan ko at eksenadorang nakiki-syuta sa kin.

Kahit bagyo galore, mega sugod akeiwa mag-isa sa ospital sa may Pineda. Take note: MAG-ISA. Walking distance lang kc yung jospital ng bayan, so kahit hika galore eh mega walkathon naman ang bakla.

Pagdating ko sa jusko-pital mega tanong si Nurse Jane. Me kasama daw ba akeiwa. Ay wichiririt! Alone ang drama ko.

"Ay sinong bibili ng gamot mo? Kasi sa pharmacy lang me gamot dito sa labas. Bili ka muna, para makapag-nebulizer ka."

Pak! Overpass pa ang bakla. Kelangan bumili ng gamot mag-isa para makapagpa-usok sa nebulizer-kadnezar. Eh di hingal kabayo ang bakla pagbalik. Maya-maya bili daw uli akeiwa ng tube na pampausok nakalimutan ng potang nurse.

Overpass uli. Hingal kabayo uli. Hika galore uli. Kaloka! Wala pa naman ako maka-join force kasi lowbat ang ponelya kez, at wit ko memorize ang number ng mga hausmates. Agony in the overpass ang kinalugaran ko.

Pagbalik, ay bakla nangdilim na talaga paningin ko. Hindi sa galit, kundi sa hika. Hithit kalabaw na talaga ko sa nebulizer, hyperventilate to the max na daw ako. Ang tiles (o lupa?!) ng sahig, parang humalo-halo na sa paningin ko.

Pak! Oxygen tank.
Pak! Steroids.
Pak! Dextrose.
Pak! Anti-histamine.

Ang Nurse Jane, kala mo nagtuturok lang sa baboy. Mega tusok lang ng karayom sa braso ko. Nakaanim na turok ata lola mo ng walang sabi-sabi. Walang pitik pitik, walang hingang malalim. Basta sinaksak lang akeiwa ng syringe.

Habang naghihingalo ang bakla, ning walang available na kama. So naka-oxygen ako, naka-dextrose at naka-nebulizer. Pero nakaupo sa monobloc. Hindi nakahiga. Nakaupo. Nasa gitna ng isang naghihingalong may tubo sa baga, at isang matanda na may tb. Basta nakaupo lang ako dun sa gitna nila.

Nung umaga na, dumating naman ang amo kong Koreano kasi kabisado ko ang landline nya sa balay. Pero waley pa rin akong kama. Kahit chill kung chill na ko, basta sa upuan pa rin.

Maya-maya naman eh dumating na si Bibiana. At in fairness nailipat naman ako sa kama. Pero walang kwarto. Dun ako nakapwesto sa hallway. Kasi yung katabi ko na may tubo sa baga, deadlak na pala. So yung kama nya, ipinamana na sa kin ng butihing ospital. At para ata makapag-TY ako ke manong tubo, habang naka-park ang kama ko sa hallway, dun din nila naisipan i-park yung bangkay ni manong. Bonding!

Yun siguro ang pinaka-haggard na experience ko sa hospital. Eh kaya ko lang naman naalala, kakauwi ko lang from yet another hospitalization. Ang bakla, na-dengue!

Last Miyerkules sumugod na ko sa medical matapos bumaba sa 94 ang blood platelets ko. Malapit sa Iskwater ako nagpa-confine kasi maraming magbabantay. Nung nasa ER, kaloka super gwapo ng nurse. Kaya nung ililipat na ko sa kwarto ayaw ko ng stretcher. Ayaw ko rin ng wheelchair.

Gusto ko karga.

Aba, mamamatay na nga di pa ko lalandi?! Eh nanghihina pa raw si Nurse Gwapo, kaya pumayag na rin ako sa wheelchair. Kandong. Hihihi!

Ay wit ako nagtagumpay. Side by side lang ang keme namin. At kahit maya't maya pa sha kumuha ng dugo para ma-monito ang dengue ko, keribambam lang. Walang pag-iimbot at buong kagalakan kong inialay ang dugo ko.

Shempre lahat na ng eksena ginawa ko para maging enjoyable naman ang pagka-confine ketch davah?! Nag-praktis ako kung pano huhugot ng huling hininga. Kung pano biglang pipikit at lalaylay ang isang kamay sa gilid ng kama.

Nung inoperahan ako kasi ayaw tumigil ng nosebleed ng bakla, mega request ako na dapat me mga tao sa salamin para pag nag-tuuuuuut yung heartbeat ko eh mega iiyak sila. Ayaw na naman akong payagan kainis. Papasakan lang daw yung ilong ko, wala namang kamatay-matay dun. Hmpf! KJ.

Salamat sa mga friendships kong dumalaw. Parang huling lamay lang. Inilaktaw na ang mga bata. Walang nakapula. Nagbasag na rin ng palayok para wala nang sumunod hihihi. Sinamantala ko ng magpaka-primadonna. Kaya ang mga beki kong friendship na dumalaw, di na makapaghintay na gumaling ako at ng makaganti na.

Kaloka, sa dami ng dumalaw na beki, akala mo eh me go-see ng Ms. Gay Iskwater 2010! Thank you girls!

Dahil sa kalunos-lunos na sinapit ko sa BBB at sa mga alipores ni Aling Lucresia na mga lamok armed with the dengue virus, nag-amok ang Bibiana at di pumayag na bumalik pa ko sa House of Sonya. Kaya ngayon, balik Iskwater na ang hitad. And guess where I'm staying?



Sa Tore ni Totong.

Kalakal

Bago ko tuluyang magdadakdak dito, isang sumbat muna. Mga dautera kayo! Di nyo man lang pinansin yung boobs ko! Umefort effort pa ko ng photo shoot dededmahin nyo lang pala. Hmpf! Di bale, balang araw, tutulo rin mga laway nyo sa alindog ko! Aherrrrm... Ok na ko. Kalimutan nyo ang eksena ko. Now on with the post.... Tenenenenenenen...




"Isang kahig, isang chupa. Ganyan kaming mga bakla...."

Ayoko ng tawaging BBB yung haus ketch ngayun. Iba na sha. "House of Sonya" na ang bet kong ibinyag sa balur na itey. O di ba parang may touch of fashion and mystery. Parang bahay ng lagim lang. Plangak!

Anyway, bago akeiwa lumipat sa House of Sonya, habang nakatira pa ko sa iskwater noon, mulat na mulat lang talaga ang mga mata ko sa kajirapan ever. Kaloka naman kasi talaga mga mare! Kung pamilyar ka na sa mga limos limos, mga budol budol, at pati na mga isnats isnats, ay ning... prepare thyself!

Wichiririt ng maya! Wiz lelebel ang mga knowing mong chuchukachuchu ng mga mahihirap para lang kumayod at kumahig ng pwedeng lafangin sa araw-araw.

Nung Saburdey lang eh dumalaw akeiwa sa Iskwater kasi padasal sa jumangkin kez na nadedlak nung umeksena si Ondoy. Nagka-chikahan kami ng mga relationships kez sa iskwater at may I walk down memory lane naman daw ang baklita sa mga aneklavung pagkakakitaan galore na pinatulan kez dati.

Anjan yung normal na kalakal. Az in pag havey ka ng mga papel papel, upuan na nasira kasi jubis ang umupo, mga lumang glass slippers, kordon ng nyelpown (ay waley palang kordon ang nyelpown -- landline na kordon pala!), mga julambre, basyo ng tequila nights at redhorse, lahat lahat na...

Shempre tatanggapin yan ni DP. Si DP yung ex-juwawits ko. Dating Pa. Hihihi! Masabi lang na naka-move on na si Bakla, kahit malabo pa sa tubig kanal yung mub-on-mub-on na yan sa bukabularyo kez. Anyway, pwede nang pambili ng viand yung pinagbentahan ng kalakal. Yung isang beses nga na nasunugan sa looban, yung isang bahay dun na maraming tambak na kalakal sa kwarto parang kumita pa eh. Instant dispatsa ng mga walang wentang gamit, naibenta pa lahat ng kalakal sa bahay. Tubo pa si Aling Luming! (Insert -- Wag ismolin si Aling Luming, tatakbong Kapitana. At wag lalong ismolin si DP, tatakbo ring Kagawad si Tukmol. Isi-single vote ko sha malamang!)

Bukod sa pangangalakal, anjan din ang mga karerahan. Pamilyar naman siguro kayo sa karera ng mga motor at karu davah? Ganyan din ang principle behind the karerahan ng tricycle. Yung pot money eh Wanpayb (1500), minsan Tukey (2k) o Tupayb (2500). Maghahati-hati ang mga tukmol sa pampusta at hahanap sila ng mauuto na lumaban.

May variations pa yan, may "backride-is-a-must event", may "angat-sidecar event", may "angat-likod-while-umuusok-ang-shumbutso event" at meron din atang "angat-tumbong-ng-driver-at angkas event". Basta ang bilin nila sa nakaangkas na shunga-shungang nauto din, WAG TATALON. Simpleng instruction davah? Nung minsan na umangkas akeiwa, kaloka muntik ko nang malunok yung adam's apple ko at pagluwa ko eh adam's aratiles na ang nakalitaw.

Pumupusta ko jan minsan sa mga karera karera nila na yan. Pero mas madalas akong pumusta pag nagdudutdutan sila. Shempre may mga dayo lagi. Ang mga tinamaan ng kukunat, tuwing mahina sila lumaro, saka ako pinapapusta. Lagi tuloy talo.

Ang pinakabet kong karera sa Iskwater eh yung sa kalapati. Ite-train muna si ibonella. Pag redi na, sabay sabay silang mga official representatives na gogora sa isang malayo-layung lugar at saka ihahagis ang ibong may laya ng lumipad. Saka magsisitakbo pauwi ang mga tagahagis. May abang na tagahintay naman sa bahay nung mga kasali. Inter-iskwater ito kadalasan, me mga delegation from neighboring iskwater communities. Kanya-kanyang bet ang mga indigent. Pagronda ni shulapati sa balur, shokbo na agad ng umaatikabo si runner. Kelangan madala sa rendezvouz point ang ibon-boronbon para pruweba na nauna yung alaga nila. Pak! Sayo na ang pot money.

Shempre pag eleksyon. Ay churi ka, pati ako nakikipirma din sa payroll ng mga politicians. Basta may 1x1 id pic ka, may instant ID ka, may sweldo ka. Lalo na pag nanalo si Congressman. Panalo ka rin kasi may pa-swimming at pa-liga sa covered court.

Yung pinakanaloka ako na kalakal ditey, eh yung kalakal ng pension, benefits at beneficiaries. Si Carlota, sa araw araw na ginawa ni Kulafu eh dugyot yan. Waing bra, waley deodorant, wiz ang tutbras, wichiririt ang ligo mez. Yung safeguard sa balat ng lola mo, madaling mag-expire. Pero minsan naloka ko, pusturang pustura si babaita. Mega slacks at blazer, san ka pa?! Nag-ahit pa kamo ng kili-kili!

Kamukat-mukat mo, me lakad pala sa AFP si potah. Me ka-join force shang opisyal ng mga sundalo, bibigyan sha ng impormeyshon tungkol sa isang sundalong tegi na. Yung sundalong nategi sa gera slash engkwentro. Tapos kakabisaduhin ni Carlota yung details, at ike-claim nya ang mga benefits nung nateging soldier. As in minsan aabot ng kalahating milyon yung nakukuda nya bilang legal jowa ng namayapang soldier! Porsyentuhan din to mga ateng. Ten percent ang sa kanya, for the effort na magkabisa at maligo.

Per shempre ang pinaka-peyborit kong odd job sa iskwater: the Kembot Trade and Boda Industry.

Pwede ang promisory note: I promise to pay the amount of _______ to Kuya Joystick for the kembot that we will do on the _____th day of _____________, 2010. Isang putok.

Pwede ang mga gadgets at technological advances: pagamit ng brick game mo, pahiram ng PSP mo, palaro ng virtual patintero mo, pa-log in sa internet mo, paharvest ng plants sa farmville mo, at patira ng zombies sa PVZ game mo. Isang putok uli.

Pwede ang hand-me-downs: lumang shirt na cute ang design, slacks na maliit na sa bewang mo, mga polo-polo na panlalaki at di mo na bet magmukhang tiboli, mga vest at chaleko na ginamit mo sa kampanya para barangay chairman, mga sunglass at shades na waley na sa uso, mga sapatos na pudpod na ang swelas pero keri pang i-mr.quickie. Isang putok pa rin.

Pwede ang buffet at food junctions: pancit canton na may itlog at isang family size na RC cola, lugaw sa Tu-Tri na may puso, putlong o buy one take one na barger, tusok tusok ng squidball o chicken ball, at kung talagang taggutom na sila, kahit kaning lamig tsaka sardinas na blue bay o youngstown talo talo na! O kaya eh magpa-nomo ka ng jisang litrong matadoray, or jisang caseseses ng pink/fuchsia/magenta horse. Isang putok, pag madalas makikain, pwedeng dalawang putok.

Ditey sa iskwater, plenty ng mahihirap. Havey na havey ang mga dukha at rated p.g. Sandamukal ang buraot at kupal. Kaya ako lumipat ng hauslaloo. Dito sa House of Sonya, tahimik, safe, may gate, walang buraot, walang kupal. Elegante, may breeding ang neighbors, may ambiance at class, buhay mayaman, eksenang village. Mas masaya dapat ako. Pero nung nag-text si Dating Pa kanina, na-miss ko bigla ang iskwater.

"Bat di ka nagpapakita dito. Umuwi ka na, kelangan ka ng iskwater."

Umuwi.

Siguro nga, mas tahimik ang buhay ko ngayon. Mas safe, mas secured, mas maayos, mas payapa. Bakit pa ko babalik sa lugar na yun kung hindi na ako feeling mahirap? Pero di man ako bumalik sa lugar na yun, malamang habangbuhay ko nang gagawing proper noun ang salitang Iskwater. At habangbuhay din, pag narinig ko ang salitang yun, isa lang ang papasok sa isip ko.

Balang araw, uuwi rin ako.